De schikking symboliseert de bron waaruit wij leven.
De bron die ons leven zin en richting geeft, een bron van levend water die verbonden is met de levende die ons is voorgegaan in de dood.

De klimopranken vallen vanaf het licht, als een fontein naar beneden en symboliseren water, wat ons herinnert aan de bron waaruit wij leven.

Klimop is altijd groen en hecht zich, het is een beeld van trouw in herfst en winter.
In elk seizoen van een mensenleven, in leven en dood.

De witte bloemen staan voor reinheid, puurheid, nieuw leven en het hemelse licht
waarin onze geliefde is opgenomen.

De waxinelichtjes geven het licht, in het geloof dat Gods licht sterker is dan het donker van de dood.
Bij elk lichtje ligt een klimopblad, als verwijzing naar verbondenheid.